Ben iyi bir çocuktum. Pazar günlerini (koro hizmetinden sonra) annemle kek pişirerek geçirirdim (meringues benim uzmanlık alanımdır) ve üzerinde durup tepelerden aşağı inip onu kaldırıp tepeye geri döndüğüm pembe bir kaykayım vardı. Kızlar benden hoşlanmazdı, benim ‘tatlı’ olduğumu düşündüler ve Fransızca dışında tüm ‘0’ Seviyelerimi parlak renklerle geçtim.
Daha sonra, 161 yaşında, ibneler ve içkiler keşfetti ve hayatın çöp oluğunda aşağı doğru sarmalaşmaya başladı. Uyuşturucuyla dalmak bana bir iyilik yapmadı ve şimdi 32 yaşında yayaları biçmeye, ambulansları ve dondurma kamyonetlerini biçmeye, polise ateş etmeye, serserileri ve sağlık görevlilerini dövmeye ve bayanlar tarafından karanlık sokaklarda Lord’un yollarını öğretmeye başladım. kötü şöhretli. Tories, ağ geçidi teorisi hakkında konuşacaktı. Magazin dergileri muhtemelen bilgisayar oyunlarını suçlayacaktı … Ve bir kez olsun haklı olacaklardı.
O Treni Durdur
Evet, Grand Theft Auto III, başparmağı döndürmeyi içeren uzun ve eziyetli bir bekleyişe rağmen nihayet burada, ortağımı bir PlayStation 2 satın almanın sağlam bir yatırım olacağına ikna etti, Take 2’den bir kopyasını alıp telefon etmeden önce oyunu yarı yarıya tamamladı PC sürümünün nerede olduğunu araştırmak için 2’yi günlük olarak alın. Yine de, iyi şeyler ve tüm bunlar … Önce kötü haber: çok oyunculu yok. Kalıcı söylentilere rağmen, Rockstar bize hiçbir zaman tek oyunculu bir deneyim olarak gördüğü şeye çok oyunculu bir seçenek getirme niyetinde olmadığını söyledi.
Oyunu oynadıysanız, bunun mantıklı olduğunu görebilirsiniz. Muhalifler şehir etrafında yarış yapma kabiliyetinden memnun kalmış olabilirler ama çoğumuz birkaç yıl önce Midtown Madness’tan sıkıldık. Ve tek oyunculu oyuna ek olarak GTA III’ün gerçek bir MMORPG versiyonunu beklemek asla olmayacaktı. Bir sonraki sürümde bunu dört gözle bekleyin, ancak şimdilik sizi tüm zamanların en iyi oyun deneyimlerinden birine sokmasına izin vermeyin.
Özgürlük Şehri
Ve bu tür kelimeleri hafife almıyorum. Üç yıldır ZONE’deyim ve şanssızlık, zaman eksikliği ve bana gözden geçirmesi yarı makul olabilecek herhangi bir şeyi vermeyi reddeden bir yorum editörü sayesinde, hiçbir zaman yüzde 90 vermedim daha önce bir oyuna. ZONE kariyerimi bakire olarak bitireceğimden korkmaya başladım, bu yüzden GTA III’ün benim olacağı konusunda ısrar ettim.
Benim için neredeyse her şeyi doğru yapmayı başaran kusurlu bir şaheser. Daha fazla açıklamama izin verin. Son birkaç yıldır en büyük tartışmalardan biri özgürlükle ilgiliydi. Bazıları PC oyunlarının geleceğini, geliştiricilerin bir dünya yarattığı ve birleşimleri kaplayacak bir oyunun gevşek bir taslağını yarattığı seçim özgürlüğünde yatıyor görüyor. Diğerleri, kapsayıcı bir diyaloğu sürdürmenin tek yolunun doğrusallık olduğunu düşünüyor. GTA III, ruh halinize bağlı olarak her ikisine de sahip olabileceğinizi kanıtlıyor. Oyunun ilk vuruşundan itibaren istediğinizi, istediğiniz yerde, kiminle istediğinizi hemen hemen yapabilirsiniz. Oyunda ‘ilerlemek’ istiyorsanız, istediğiniz zaman bir görev seçebilirsiniz, ancak yapmak isteyeceğiniz ilk şey keşfetmek, çevrenizin durumunu değerlendirmek ve eski aşırı şiddetin bir noktasında kendinizi şımartmaktır.
Kanunla Savaştım
GTA III’ün size, herhangi bir binaya girebileceğiniz ve herhangi bir karakterle etkileşime girebileceğiniz, tamamen çalışan bir şehir sağladığını öne sürmek gülünç olurdu. Bunun yerine geliştiricilerin yaptığı şey, tüm şehrin size açık olduğu yanılsamasını yaratmaktır. Görebildiğiniz hemen hemen her aracı kriko yapabilir ve etrafta yırtarak istediğiniz kadar çok tahribat yaratabilirsiniz, ancak pislik sizi eylemde yakalamadığı sürece. Bu olduğunda, bir dizi merdivenle gösterilen bir ‘aranıyor’ derecesi verilir. Bir yıldız sizi Mark Morrison kategorisine sokar, burada polis bir sosisli sandviç için durmaya karar vermeden önce biraz kovalayabilir; beş yıldız, helikopterler, barikatlar ve keskin nişancılarla birlikte tüm LCPD’nin peşinizde olduğu anlamına gelir. Bu, başlı başına bu tür bir gangster statüsüne ulaşmaya çalışan bir oyun. İstenilen etiketinizi kaybetmeden önce, ya şehrin etrafında noktalı stratejik olarak yerleştirilmiş yıldızların üzerinden geçerek, suç oranınızı düşürerek ya da arabanızı yeniden canlandırmaya alarak. (Eğer ilgileniyorsanız, beyzbol sopanızla birkaç tanık suratına vurmanızı, sağlık görevlilerinin ortaya çıkmasını beklemenizi, öfkenizi onlara çevirmenizi, ambulanslarını çalmalarını ve en yakın polis arabasına çarpmanızı öneririm.)
Alternatif olarak, kendinizi çeşitli rampalardan, köprülerden ve üst geçitlerden fırlatarak ve – umarım – güvenli bir iniş yolunda takla atarak bonus puanları denemeden önce sokaklarda gezebilir, manzaraları seyredebilirsiniz. Arabayı çok kötü bir şekilde parçalayın ve alevler tutup patlamadan önce kendinizi çabucak dışarı çıkarmalısınız.
GTA 3’ü oynayan herkesin bunu farklı bir şekilde yapması, oyunun her seviyede çalıştığının kanıtıdır ve bu, çarpıcı grafik motoru değil, neredeyse her PS2 eleştirmeninin coşkulu olduğu gerçeğinin kanıtıdır. Bilgisayarda ilk kez gözden geçiren biz olabiliriz, ancak itibarımızla bile bu eğilimi alt etmek üzere değiliz.
Kadınlar olmazsa gözyaşı da olmaz
Ama hatırlayabilirsin. Kusurlu kelimesini söyledim. Çünkü şimdiye kadar oynadığım en iyi oyunlardan biri olmasına rağmen, seçici türseniz seçilmesi gereken boşluklar var. Kusurların çoğu oyun mekaniğinden başka bir şey değil (şehirdeki her polis arabasını benden sonra aldığım, ancak birisinin beni takip etmesine rağmen bir garaja girerek çok şey kaybettiğim zaman gibi) ama ne zaman, garip vesilesiyle, dikkatiniz boşa gider, farkına varırsınız (fısıltılar) aslında oyunda çok fazla karmaşıklık yoktur. Hikayede sizi yönlendiren ve yeni alanları açan görevler, son derece eğlenceli olmakla birlikte, nispeten basit meselelerdir: ‘Bu arabayı buraya alın’, ‘o kişiyi kafasından vurun’, ‘o kişinin arabasını havaya uçurun’, bu tür şey.
Yine de sağladıkları şey, son birkaç yıldır ‘Ben gerçekten boktan değilim, sadece karmaşıkım’ afişi altında dolaşan boktan türden canlandırıcı bir değişiklik. Gülümsemeyi kırmadan saatlerce oynayabileceğiniz oyunlar, bir dakika içinde 10. kez hızlı bir şekilde tasarruf ederken hayal kırıklığı içinde klavyeyi parçalayan oyunlar. GTA III’te, yalnızca her görevi tamamladıktan sonra tasarruf edebilirsiniz ve geçmek için aynı görevi üç veya dört kez yapmak zorunda kalmanızın bir önemi yoktur. Her seferinde biraz farklı bir şekilde oynanacak veya daha önce dondurma kamyonetinizde tamamlamak için uğraştığınız bir yarışta esinti yapmanızı sağlayan gizli daha hızlı bir araç bulacaksınız. Her durumda, “ Big ‘n’ Veiny ” adlı bir görev sunan bir oyundan nasıl şikayet edebilirsin ki, kasabanın etrafında cılız bir minibüsün, şaplak atarken aklından çıkarılan atılmış hayvan pornosu yığınlarını toplaması gerekiyor. Asırlardır bu kadar eğlenmemiştim ve Rockstar beni evanjelist esinli vaizleri olarak işe almak isterse, günlük işimi bırakmaktan çok mutlu olurum.
Etrafında dönen
Çünkü günün sonunda böyle bir oyunda hata bulmak Kylie Minogue’a yatak takmaya benzer ve sonrasında dişlerinizin arasına bir çekirdek takıldığından şikayet eder. GTA III o kadar çok doğru yapıyor ki, ona karşı bir kelime bile söylemeyeceksiniz. Karmaşıklığıyla gözlerinizi kamaştırmayabilir, ancak geri kalanı o kadar parlak bir şekilde parlıyor ki, gölgelik takmanız gerekecek. Hayatımı, onu satın alan tek bir kişinin bile pişman olmayacağı konusunda tehlikeye atardım ve aksini söyleyen herkesle savaşmaya hazırım.
Tamam, PC’de uzun süre beklemek zorunda kaldık, ama şimdi burada olduğu için her şeyi daha da tatlı hale getirdi. Dahası, bir sonraki sürümde gelecek olanların cezbedici bir tadı var. Aynı oyunu, her binada gidebileceğiniz, her karakterin bir hayatı ve oyunda olmak için göze hitap etmenin ötesinde bir nedeni olan karmaşık bir şehre koyun ve bence mükemmel bir oyuna sahip olursunuz. Duruşmalara efsanevi çok oyunculu unsuru ekleyin ve sonunda bir MMORPG’ye dahil olmak için mükemmel bir bahaneye sahip olacağım. Şimdilik, GTA III gerçekten çok güzel yapacak, çok teşekkür ederim.
İkinci görüş
PS2 başyapıtını mahvetmek için gerçekten aptalca bir şey yapmak zorunda kalacaklardı ve beklendiği gibi tam tersini yaptılar ve gerçekten iyileştirdiler Daha net ve daha detaylı grafikler bunun sadece başlangıcı, çünkü sonunda geliyor aşağı doğru düzgün bir PC oyunu gibi oynuyor. Fare ve klavyeyle oynadığınızda, onu başka bir şekilde nasıl oynayabileceğimizi hayal etmek zor.
Karakterin tam bir aptal. Ivanhoe’nun bir tür Rus fahişesi olduğunu düşünen türden biri. Herhangi birinin emirlerini yerine getirmeye hazır, sırayla tüm patronları tarafından kovuluyor ve hala daha fazlası için geri gelmeye devam ediyor. Ancak oyunun kendisi, serbest biçimli doğasına rağmen çok uyumlu bir şekli koruyan akıllı bir gürültü ve şiddet düzenlemesidir.
Artık bir Hare Krishnas hattının üzerinden geçememeniz utanç verici olsa da, bunun gerçek bir klasik olduğuna şüphe yok. Çünkü tüm klasik oyunların yapması gereken şeyi yapıyor: normalde türü oynamayan insanlara hitap ediyor. Araba sürme oyunları oynamıyorum ama GTA III’te saatlerce mutlu bir şekilde dolaşabilirim. Nişancı oynamayabilirsiniz, ancak bundan heyecan duyacağınızı garanti ediyoruz. Kesinlikle gerekli.
Sadece Yeter, Yeter, Şehirde
Grand Theft Auto III, PlayStation 2’de harika görünebilir, ancak PC’nizde daha da iyi bir performans sergiliyor. Küçük bir grafik makyajın bir oyunu kökten değiştirmek için yeterli olduğunu düşünmeyebilirsiniz ve haklısınız. Ancak yaptığı şey, zaten iyi olan bir oyun dünyasına daha da fazla daldırma sunuyor. Bu yıl piyasaya sürülen hemen hemen her oyunu bütünüyle oynayabileceğiniz için, sadece etrafta dolaşarak, sakinleri gözlemleyerek ve manzaraları seyrederek daha fazla eğlenebilirsiniz. Ayrıntı seviyesi göz kamaştırıcı ve zevkiniz için eklenen bazı ekstralar Rockstar tarafından ortaya konulan çalışmanın kanıtıdır.
Şimdi oyunu iki kez oynadım ve hala Village People klasiği YMCA’nın bir yorumunu oynayan işçiler gibi küçük tuhaflıklar buluyorum. Kalabalıklar ambulanslar için yuvarlak vücutlar ve telefon toplar, etrafınızda ateşli olmaktan başka hiçbir sebep olmadan silahlı çatışmalar başlar ve bir oyunda fazladan olduğunuzda yapacak pek bir şey yoktur. Uçaklar havada süzülüyor ve yolun kenarına park ettiğinizde kornanızı çaldığınızda bazı bayanlar araştırmaya geliyor. Oh, iş gibi göründüğünden bahsetmiş miydim?
Rock Yapmak Üzere Olanlar İçin Sizi Selamlıyoruz
Rockstar ekibi PC oyuncularıdır, bu yüzden GTA III, gamepad’i klavyedeki rastgele ünsüzlerle eşleştiren ve bize sabit çözünürlük ve konsoldan oluşan bir şekerleme bırakan birkaç kod maymunu tarafından programlanan özensiz bir dönüşüm olmayacaktı. stil metni. Bahsedebileceğim diğer oyunların aksine. Artık Özgürlük Şehri’ne Tanrı’nın istediği şekilde, fare ve klavye ve yalnızca grafik kartınıza bağlı bir çözünürlükle bakabilirsiniz.
Ancak fareniz sadece boynunuzu çevirmenize ve kozmetik tüyleri almanıza izin vermek için orada değil. Oyunu PS2’nizde oynadıysanız, en büyük kusurlardan birinin, silahınızı doğru bir şekilde hedeflemenizi neredeyse imkansız kılan ve belirli görevleri en kötü türden vur-ve-umutlara indirgeyen kontrol sistemi olduğunu bilirsiniz. Oyun artık bunun için sonsuz derecede daha iyi, ancak her iki dünyanın da en iyisini elde etmek istiyorsanız, araçtayken bir gamepad’e geçmeniz gerekecek. Onlar molalar
